Besante

Moedas dos cruzados do Reino de Xerusalén propiedade do Departamento de Moedas e Medallas do Museo Británico: diñeiro de billón de estilo europeo co Santo Sepulcro (1162-1175), besante de ouro cúfico (1140-1180) e besante de ouro con simboloxía cristiá (ca. 1250)
Besante chipriota a nome de Hugo I (1205-1218)

O termo besante (do francés antigo: besant) utilizouse en Europa Occidental durante a Idade Media, sobre todo entre os séculos X e XIII, para designar varias moedas de orientais e da área mediterránea, de ouro (e máis raramente de prata), derivadas do sólido do Imperio Romano e do nomisma bizantino.[1][2]

A partir deste uso, posteriormente deu lugar tamén á denominación dun tipo de figuración heráldica.[3]

A palabra é unha evolución do grego Βυζάντιον (Byzantion; "Bizancio", antigo nome de Constantinopla, a capital do Imperio bizantino), chegada a nós a través da expresión latina Byzantius nummus ("moeda de Bizancio") [4]

  1. "Besante Arquivado 22 de febreiro de 2019 en Wayback Machine.". En Digalego. Dicionario de galego.
  2. Alfaro Asins, C. et al. (2009). "Besante".
  3. "Besante" no DRAG e no Portal das palabras.
  4. "Bezant". En Online Etymology Dictionary (en inglés)

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search